1. Stephanie Meyer. Zmierzch. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 2008.
Niezwykle porywająca opowieść, która trzyma czytelnika w napięciu do samego końca. Jej bohaterka, siedemnastoletnia Isabella Swan, przeprowadza się do ponurego miasteczka w deszczowym stanie Washington i poznaje tajemniczego, przystojnego Edwarda Cullena. Chłopak ma nadludzkie zdolności - nie można mu się oprzeć, ale i nie można go rozgryźć. Dziewczyna usiłuje poznać jego mroczne sekrety, nie zdaje sobie jednak sprawy, że naraża tym siebie i swoich najbliższych na niebezpieczeństwo. Okazuje się, bowiem, że zakochała się w wampirze...
2. Głuchowski Piotr, Kowalski Marcin. Odwet. Prawdziwa historia braci Bielskich. Warszawa:AGORA 2009.
"Odwet. Prawdziwa historia braci Bielskich" to opowieść o zapomnianej polsko-bolszewickiej wojnie, która wybuchła na Kresach w 1943 r., to historia o zdradzie i zemście. Jest próbą odpowiedzi na pytanie o rolę braci Bielskich - czy byli bohaterami, którzy wyrwali setki Żydów z rąk hitlerowców, czy mordercami niewinnych Polaków? Zawiera nieznane dokumenty IPN, wyniki śledztwa autorów książki, niepublikowane nigdy relacje i fotografie archiwalne.
3.Stefan Chwin. Krótka historia pewnego żartu. Gdańsk: Tytuł, 2008.
Autobiografia traktująca o latach pięćdziesiątych XX wieku, która poprzedziła słynnego Hanemanna. Powojenny Gdańsk – a właśnie tutaj rozgrywa się akcja Krótkiej historii pewnego żartu – był miejscem szczególnym. Jak w soczewce skupiły się tu najważniejsze doświadczenia mijającego stulecia. Zamieszkać w nieznanym, tajemniczym "domu wroga" – właśnie o tym poruszającym przeżyciu, które stało się udziałem Stefana Chwina, opowiada Krótka historia.
4. Stefan Chwin. Dziennik dla dorosłych.Gdańsk: Tytuł 2008.
Nowa książka Stefana Chwina "Dziennik dla dorosłych" to dalszy ciąg "Kartek z dziennika" sprzed kilku lat. Przy czym tutaj jeszcze silniej objawia się temperament publicystyczny pisarza: znajdziemy tu zbiór jego publicznych wystąpień, polemik prasowych i wywiadów. - Nie jestem grzeczny! - zdaje się mówić autor, któremu bardziej odpowiada rola niepokornego intelektualisty. I rzeczywiście nie ma "słusznych" poglądów, tylko własne, lubi ruch myśli, zajmuje go i paląca współczesność, i wieczna zagadka dobra i zła. Przy czym odcienie zła często wydają mu się bardziej literackie: przywołuje choćby słynną baśń Andersena "Królowa Śniegu" i postać Kaja z diabelskim szkiełkiem w oku.
6. Roberto Saviano. Gomorra. Warszawa: Czytelnik 2008.
Gomorra przyniosła autorowi, 27-letniemu Robertowi Saviano wielki sukces literacki, ale naraziła jego życie na tak poważne niebezpieczeństwo, że władze przydzieliły mu ochronę, a pisarz na jakiś czas musiał opuścić Neapol. W swojej niezwykłej, wielogatunkowej pracy Saviano opisuje nowe mechanizmy działania kamory neapolitańskiej, która w ostatnich latach niepostrzeżenie oplotła swymi mackami praktycznie cały świat. Ukazuje wielkie imperia finansowe, które powstały na międzynarodowym handlu bronią i narkotykami, na agresywnej, nielegalnej konkurencji, na szantażach, wymuszeniach, korupcji i morderstwach. Opisując świat mafii, wojny między klanami, vendetty, killerów i dealerów, Saviano dowodzi, że neapolitańska kamora pod względem liczebności, siły ekonomicznej i bezwzględności jest znacznie silniejsza i potężniejsza niż sławna mafia sycylijska i inne zorganizowane grupy przestępcze południowych Włoch. Gomorra odniosła wielki sukces w wielu krajach Europy; w listopadzie 2007 roku znalazła się na liście 100 najlepszych książek non fiction ogłaszanej każdego roku przez New York Times. Recenzent tego dziennika określił jej autora jako „Salmana Rushdiego w walce przeciw przestępczości zorganizowanej”.
7. Jacek Piekara. Charakternik. Lublin: Fabryka Słów, 2008.
Jacek Piekara odmalowuje mroczną i brutalną wizję Rzeczypospolitej po śmierci Jana III Sobieskiego. Z jej zaściankami, zwadami i karczmami pełnymi rębajłów, gotowych sprzedać szablę temu, kto więcej zapłaci - choćby samemu diabłu
