Wiosna 1938 roku. Antek przygotowuje się do matury w II Liceum
Ogólnokształcącym imienia Stefana Batorego w Warszawie. Nie wie jeszcze,
jaki kierunek studiów wybrać, choć wiele osób przekonuje go, że ma
talent aktorski.
Pewnego dnia Antek wraz z kolegami postanawia odwiedzić dom schadzek.
Niestety, na podejrzany przybytek rozkoszy ma miejsce nalot policji, co
pociąga za sobą szereg nieprzyjemnych konsekwencji. Od tej chwili w
życiu bohatera zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Jego ojciec zostaje
aresztowany pod zarzutem działalności antypaństwowej, a sąsiedzi z
kamienicy przestają odpowiadać na pozdrowienia. Wreszcie ktoś
uniemożliwia chłopcu wyjście na egzamin maturalny…
Komu zawinił skromny urzędnik i jego syn?
By dotrzeć do prawdy, bohater będzie musiał zawrzeć sojusz z
artystą-ekscentrykiem, Maksymilianem Winterem, w którym czytelnik z
łatwością dostrzeże rysy pewnego znanego, polskiego twórcy. Wkrótce
okaże się, że sprawa ma drugie, a nawet i trzecie dno, i jest
konsekwencją wydarzeń, do których doszło ponad dwadzieścia lat wcześniej
w Rosji ogarniętej gorączką rewolucji lutowej i październikowej.
Hubert Meyer popełnił błąd w profilu i porzucił pracę w policji. Stary
przyjaciel prosi go o pomoc w przesłuchaniu młodej kobiety, w związku z
zaginięciem jej 9-letniej córki. Policjanci próbują łączyć tę sprawę z
bestialskim zabójstwem 11-letniego Amadeusza, którego matka jest
szanowaną w mieście florystką. Okazuje się, że była ona ostatnią osobą,
która widziała Zosię żywą.
Florystka początkowo pomaga w poszukiwaniach, ale gdy ciało dziecka
odnajduje się na tym samym cmentarzu, gdzie pochowano Amadeusza, staje
się główną podejrzaną.
Profiler policyjny musi rozwikłać zagadkę śmierci śmieciowego barona, którego ciało znaleziono w jednej z katowickich kamienic.
Wszystkie poszlaki wskazują na biznesowe porachunki, ale Hubert Meyer
czuje, że sprawa może mieć związek z morderstwem sprzed 17 lat.
Autobiografia Izabelli Cywińskiej, wybitnej reżyserki teatralnej i
filmowej, twórczyni m.in. głośnego serialu „Boża podszewka”, ministra
kultury w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.
Dziewczynka z pałacu, po wojnie traci wraz z rodziną wszystko.
Zaczyna życie od nowa, oswaja groźną rzeczywistość, żeby ostatecznie
znaleźć nowe dla siebie miejsce w wymarzonym świecie teatru.
„Dziewczyna z Kamienia” to porywająca opowieść o miłości, sztuce i polityce.
„Wstawiłam stopę do strumyka, a po chwili okazuje się, że płynę z
prądem rzeki, z nurtem opowieści – w której wielkie wydarzenia
przeplatają się ze zwykłym życiem, tragiczne sytuacje zderzają z
komicznymi – przez epoki, pokolenia, ustroje, teatry. Mijam po drodze
sytuacje, o których słyszałam, spotykam ludzi, których znam...
Zanurzyłam się w tej historii, płynę nieprzerwanie, z ciekawością, do
ostatniej kropki”
Danuta Stenka
„Dziennika ciąg dalszy” to kontynuacja autobiograficznych zapisków
Józefa Hena. Wszyscy, którzy mieli okazję czytać jego książki,
rozpoznają w nich mądre, serdeczne, ale i ironiczne spojrzenie pisarza
na współczesność. Hen dzieli się z czytelnikami swoją codziennością,
rozmowami, spotkaniami, troską o najbliższych. Spisuje wrażenia z lektur
i podróży.
W dzienniku nie tyle rejestruje bieżące wydarzenia – polityczne,
kulturalne, towarzyskie – co raczej przygląda się im z humorem, z
perspektywy własnego doświadczenia. Niezwykłe oczytanie autora i
plastyczny styl sprawiają, że przed nami wyjątkowa książka o
współczesności, zderzającej się od czasu do czasu, boleśnie, z historią.
„Dziennika ciąg dalszy” powstawał na przestrzeni lat 2008–2014.
Szacowna i bogata rodzina spędza wakacje na prywatnej wyspie. Dwóch
braci i ich piękna siostra zaprzyjaźniają się z charyzmatycznym
rówieśnikiem o politycznych ambicjach. Łącząca ich relacja niebawem
zmieni się w destrukcyjną więź.
Wypadek. Tajemnica. Kłamstwo. Wielka miłość. Prawda.
"'Byliśmy
łgarzami' to współczesna, wyrafinowana i trzymająca w napięciu powieść,
która przebojem wdarła się na listy bestsellerów".
„New York Timesa”. Polecana przez Johna Greena, autora bestsellera "Gwiazd naszych wina".
Naprawdę nazywa się Sofia Scicolone. Przyszła na świat 20 września
1934 roku w Rzymie na specjalnym szpitalnym oddziale dla samotnych
matek. Dzieciństwo, naznaczone nędzą, wojną i głodem, spędziła w
prowincjonalnym miasteczku pod Neapolem, by następnie wyruszyć w filmową
podróż życia.
"Wczoraj, dziś, jutro" to historia wychudzonej dziewczynki z
nieślubnego związku, która stała się symbolem seksu. Opowieść o drodze
od epizodycznej roli w ekranizacji Sienkiewiczowskiego "Quo vadis" po
nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej za całokształt twórczości.
Wypełnione anegdotami wspomnienia aktorki żyjącej w błysku fleszy,
współpracującej z największymi artystami dziesiątej muzy, jak Vittorio
De Sica, John Wayne, Anthony Quinn czy Marlon Brando. Autobiografia
Sophii Loren to spełniona baśń o Kopciuszku i rzetelna historia złotego
okresu kinematografii w jednym.
Plinio Apuleyo Mendoza mawia, że jego przyjaciel Gabriel Garcia
Marquez, zmarły niedawno powieściopisarz, uwielbiany przez miliony
czytelników na całym świecie, czasami uwalniał się od ciężaru swojego
własnego mitu i tak po prostu ponownie stawał się zwykłym,
prostolinijnym Gabo. Książka ta opowiada właśnie o tych momentach. O
prawdziwym Gabo, jakiego znał jedynie krąg jego najbliższych przyjaciół.
To wzruszający, a czasem zaskakujący portret kolumbijskiego pisarza,
od jego początków jako ambitnego dziennikarza, po wyniesienie go na
ołtarze literatury, kiedy przyznano mu Literacką Nagrodę Nobla.
Ponadto książka zawiera jedenaście wcześniej niepublikowanych listów
napisanych przez Gabo do Plinia, jego literackiego powiernika. To
dokumenty o wyjątkowej wartości, w których pisarz wyraża swoje
wątpliwości, nadzieje i trudności, jakie towarzyszyły mu podczas pisania
najwybitniejszych dzieł, takich jak "Sto lat samotności" czy "Jesień
patriarchy".
